Նարինե Խաչատրյանի դասախոսությունը սոցիալ–հոգեբանական դիտանկյունից Հայաստանի հասարակությունը, դրա արժեքները և փոխակերպման հեռանկարները հասկանալու մասին է։
Միքայել Դանիելյան, Արփի Մանուսյան. Իրավունքների համար պայքարը ԽՍՀՄ–ում
Ինչպե՞ս և ինչու՞ էր խորհրդային ռեժիմը ճնշում 1970–1980–ականների դիսիդենտական շարժումը և որո՞նք էին դիսիդենտական պայքարի պրակտիկաները։
Մտածե՞լ ենք արդյոք, թե որքանով են վերարտադրվում ճնշման այդ մեխանիզմներն այսօր և արդյոք կարող ենք փոխառել դիսիդենտական պայքարի որոշ սկզբունքներ այսօրվա իրականության մեջ։
Հրաչ Բայադյան. «Գաղութային դիսկուրսի վերլուծություն»
Սոնա Մանուսյան. «Արժեքները և քաղաքական, տնտեսական վարքը Հայաստանում»
Ինչպե՞ս կարող է հոգեբանական հետազոտությունը օգնել հասկանալու սոցիալական շարժումները մեր հասարակությունում։ Կարելի է ուսումնասիրել շարժումը, դրա մասնակիցներին, կամ ուղղակի՝ (չ)շարժումը, (չ)մասնակիցներին։ Բայց ավելի հետաքրքիր է այն, ինչ տեղի է
ունենում սահմանին։ Ինչպե՞ս են հարաբերվում կամ չհարաբերվում մասնակցողն ու չմասնակցողը,
ինչ-որ բան կարծողն ու չկարծողը։
Հրաչ Բայադյան. «Նեոգաղութատիրություն և ետգաղութատիրություն»
Ինչու՞ խոսել նեոգաղութատիրության և ետգաղութատիրության թեմաների մասին.
Ինչպե՞ս է լինում, որ քաղաքականապես անկախություն ստացած երկրները կարճ ժամանակ անց իրենց դարձյալ տեսնում են նախկին տերերի, կամ էլ նոր գերտերությունների ազդեցության տակ: Ուրեմն ապագաղութացումը այնքան էլ արդյունավետ չի եղել, կամ արդյունքները չեն համապատասխանել ակնկալիքներին: