Կոկիկ ժեստերով խոսուն ձեռքեր, հույս վառող շիտակ մտքեր, մեծ հոգի փոքրիկ մարմնում, անսահման սեր ամենքին՝ փխրուն սրտում… Սա է մեր Անահիտը։ Սոնայի ու Լինայի հետ մի դար առաջվա խոսակցությունից մի կտոր՝ նվիրված Անահիտ Բայանդուրի հիշատակին Փետրվարի 15-ը Անահիտ Բայանդուրի ծննդյան օրն է. նրա հետ անվերջ խոսակցությունների և նրա շուրջ հուշերի առիթ։ Այսօր առիթ է հիշելու Անահիտ Բայանդուրի՝ իբրև հետաքրքիր...
Այս Մարտի մեկին ինձ երեք հոգի շնորհավորեցին գարնանս առաջին օրը: Ու արդեն տասներորդ անգամ ես ունեցա նույն հուշերը, միշտ գոնե այս երեքն այդ օրվանից: Հիշում եմ, որ մեր տանը գիշերով հավաքվել, իրար հերթ չտալով անհանգիստ քննարկում էինք ու փորձում հասկանալ՝ ինչ է կատարվում, ինչ կկատարվի, ու հարամ էինք անում քրոջս մոտեցող ծննդյան օրը: Ու եղբորս ընկերը, որ մեզ հետ միասին հետևում էր եկող լուրերին, ու առանց...
Ինչո՞ւ չհարցնենք ինքներս մեզ. գուցե ճի՞շտ են պահպանողականների այն մտահոգությունները, որ ընտանիքն այլևս միակ ինստիտուտն է, որտեղ Հայաստանի Հանրապետությունն ինքնիշխանություն ունի։ Սա միակ հարցը չէ, որ առաջ է գալիս, երբ լսում ես ընտանեկան բռնության կանխարգելման օրենքի դեմ ելույթները։ Հոկտեմբերի 9-ի թվացյալ հանրային բանավեճը, որ ավելի շուտ կոծկում էր բռնության զոհերին համարժեք օգնության օրինագծի...
Հունիսի 27-ին մահացավ կրոնի սոցիոլոգ, Բոսթոնի համալսարանի պրոֆեսոր Փիթեր Բերգերը (Peter Berger, 1929-2017)։ Իր հայտնի աշխատանքներից առաջինը «Հրավեր դեպի սոցիոլոգիա. հումանիստական հեռանկար»[1]-ն է (1963), որով արևմուտքում մշակվել են շատ սոցիոլոգների հայացքներ։ Սակայն Բերգերը առավելապես հայտնի է 1966-ին Թոմաս Լուքմանի (Thomas Luckmann) համահեղինակությամբ հրատարակած «Իրականության սոցիալական...
Օրինակ, մենք չունենք սոցիալական գովազդ այն մասին, որ եթե անհատը տեսնում է երեխայի շահագործում կամ բռնություն, ինչ-որ բան անի կամ ինչ-որ տեղ զանգի, որովհետև դա նրա քաղաքացիական պարտքն է: Կամ, ասենք, այն մասին, որ ավտոբուսներում նստատեղերը հատկացված են հաշմանդամություն ունեցող, ձեռքներին մանր երեխա ունեցող կամ որևէ այլ պատճառով կանգնել դժվարացող մարդկանց, ու որ նրանց տեղը զիջելը քո քաղաքացիական...