Դեղին բաճկոնները կամ շնչակտուր նեոլիբերալ պետությունը
Արդեն երկար ժամանակ է, ինչ բազմաթիվ ձայներ ահազանգում են հետևյալ փաստը. կապիտալիզմն իր նեոլիբերալ տարբերակով առաջ է բերում անհավասարությունների սարսափելի աճ, որն այս պահին հասնում է սոցիալական խզման կետին և ժողովրդավարական օտարման զգացում է առաջացնում՝ կործանելով ներկայացուցչական ինստիտուտների հանդեպ վստահությունը։ Դեղին բաճկոնները երևան հանեցին խզման երկակիությունը. շատ մարդիկ, գուցե մեծամասնությունը, այսօր պարզապես չի կարող ապրել […]
Եկել է քաղաքակրթությունը փոխելու ժամանակը. հարցազրույց Է. Մորենի հետ
-Ահաբեկչություն Փարիզում, արտակարգ դրություն, Ազգային ճակատի (ծայրահեղ ազգայնական կուսակցություն Ֆրանսիայում-Ն.Կ.) ծավալում, միգրացիայի զանգվածային ալիք, գործազրկության աննախադեպ ցուցիչով (բնակչության 10,2 %) խորհրդանշվող տնտեսական և սոցիալական խամրող իրադրություն. Ֆրանսիան ապրում է առանձնահատուկ անհանգստացնող ժամանակաշրջան։ Այս իրադարձությունների համադրումը երևան է բերում ընդհանուր արմատներ և դրսևորումներ։ Հասարակության իրավիճակի հետ կապված ի՞նչ է այն սովորեցնում։1 -Այս իրավիճակը արտաքին և ներքին […]
Պայքարի փորձ[եր]
Գրքի նպատակն է խոսել Հայաստանի արդիական հարցերի մասին գիտակարգային տեսանկյուններից և աշխարհում ընթացող գործընթացների հետ առնչությունների մեջ։ Այն հոդվածների ժողովածու է, որում ներառված են հանրային բանախոսությունների շարքի հիման վրա ձևավորված հոդվածներ և երկու թարգմանություններ։ Բանախոսությունները կազմակերպվել են Սոցիոսկոպ ՀԿ ջանքերով 2015 թ. մարտ-մայիս ամիսներին «Հասարակագիտական տեսություն և պրակտիկա՝ հանուն քաղաքացիական հասարակության զորացման» ծրագրի շրջանակներում։ Դրանք […]
Վահրամ Սողոմոնյան. «Հեգեմոնիա և կապիտալիզմի ճգնաժամ»
Վահրամ Սողոմոնյանը` կարևոր և ոչ հաճախ քննարկվող հարցերի մասին: Ի՞նչ տեսական մոտեցումներ կան հեգեմոնիայի վերաբերյալ և որո՞նք են դրա կոնկրետ դրսևորումները: Ինչպե՞ս են կապվում կապիտալիզմի ճգնաժամը, նեոլիբերալ մոդելը և զանգվածային շարժումներն աշխարհում: Ինչպե՞ս կարելի է դիտարկել Հայաստանը այս հարցերի համատեքստում:
Գեորգի Դերլուգյան. Համաշխարհային «կարգը» Սառը պատերազմից հետո
“Сейчас никто не требует социализма, все требуют хорошего капитализма образца 1950-ых годов. Но средств в мировом масштабе нет, они уже расписаны. И расписаны они западными правительствами. Это приводит к инерционной ситуации, когда, казалось, ничего не меняется. Но меняется, потому что государства подтачиваются, они рушатся… Разваливаются государственные структуры по всему миру. В этом главная опасность сегодняшней […]
