Էդգար Խաչատրյանը քննարկում է բռնության մշակույթը Յոհան Գալթունգի պահանջմունքների տեսության շրջանակում։ Համաձայն դրա, մարդկային հիմնական 4 պահանջմունքներից յուրաքանչյուրը ենթադրում է նաև այդ պահանջմունքները չբավարարելու համապատասխան վախեր։ Այդ պահանջմունքների ու վախերի վրա տարբեր լծակներով ազդելով կամ զանազան մանիպուլյացիաների միջոցով՝ դրանցից մեկը մյուսից ավելի կարևորելով ու ակտուալացնելով...
Բանախոսության շրջանակներում Աննա Ժամակոչյանը անդրադառնում է քննադատության հնարավորության հարցին, երբ վերևից ներքև իջեցվել են ռազմականացման և անվտանգայնացման գաղափարաբանությունները, և հանրության շրջանում տիրապետում է «մենք պատերազմող երկիր ենք» մտայնությունը, որը մերժում է քննադատությունը։ Քննադատական սոցիոլոգիայի դիրքից ոչ միայն հնարավոր է քննադատությունը, այլև անհրաժեշտ է։ Եթե պատերազմը կա...
Ու․ Ջեմսը 19-րդ դարավերջի ու 20-րդի սկզբի ամերիկյան հոգեբան և փիլիսոփա է, ամերիկյան հոգեբանության հիմնադիրներից մեկը, իր ժամանակի առաջադեմ մտավորական շրջանակների ազդեցիկ ներկայացուցիչ։ 1909թ. գրված այս էսսեն հիմնված է Սթենֆորդի համալսարանում 1906թ․ նրա ունեցած ելույթի վրա: Չնայած որոշ ձևակերպումներ այսօրվա արժեքաբանությամբ ընթերցելիս ականջ են ծակում (պատրիարխալ կենտրոնացածությունը միայն տղամարդու...
«Ի՞նչ գործ ունի մեդիան» բանախոսության ընթացքում Յուրի Մանվելյանն անդրադառնում է մեդիայի օրակարգի և գործառույթների հարցերին. -արդյոք մեդիան ծառայում է՞ հանրությանը, ինչպես լրագրողներին պատմում են համալսարաններում, թե՞ դրանք պատկանում են կոնկրետ մարդկանց ու խմբերի և ծառայում են նրանց քաղաքական օրակարգերին, -արդյոք մեդիան սովորական մարդկանց համար է՞, հասկանալի է՞, հասանելի է՞, թե՞ ընտրյալների...
«Հոգեբանությունը պատերազմի ու խաղաղության հարցերում» բանախոսության շրջանակներում Սոնա Մանուսյանը անդրադարձավ հոգեբանական գիտելիքի հետազոտական ու գործնական կիրառմանը՝ պատերազմի հասկացման ու վարման, խաղաղության հաստատման գործընթացներում։ Խոսեց այն մասին, թե․ -ի՞նչ հանգամանքներ նպաստեցին խաղաղության հոգեբանության զարգացմանը, -ինչ կարևորություն ունեն սոցիալ-մշակութային ադապտացիոն...